Een laatste blog..
Door: Suus
Blijf op de hoogte en volg Susan
28 Januari 2015 | Nederland, Oldenzaal
Een laatste blog. Dat voelt gek. Afgelopen zaterdag ben ik rond 07.00 uur aangekomen in Nederland. Vanuit het vliegtuig door de tunnel richting onze koffers, een afschuwelijke kou kwam ons tegemoet. Het liefst ging ik pap en mam even hoi zeggen en direct weer terug richting een warm land. Na wat zenuwplasjes, wachten op onze koffers en richting het welkomstcomité. Pap en mam stonden mij en Loes op te wachten. Fijn om hen weer te zien en mama te knuffelen tegen haar tranen! Het afscheid van de anderen viel mij niet zo zwaar als in Suriname, het is gek, maar we wisten dat we elkaar waarschijnlijk maandag op school alweer zouden zien. Op weg naar de auto kon ik de Nederlandse kou nog niet omarmen, ik was bang dat ik het niet zou overleven. Gelukkig hadden pap en mam mijn uggs, winterjas en een deken meegenomen. Loes en ik hadden het in de auto al snel weer warm!
In de auto richting huis lekker geslapen, en bij aankomst thuis zag ik het spandoek wat mijn vriendinnen hadden gemaakt. Zo leuk, binnen en buitens huis was alles versierd. Ik stap ons huis binnen, en plof op de bank, wat had ik die gemist. Toen ik wilde opstaan deed mama de deur open van de opkamer en daar kwamen Jill, Marlie, Marlon, Nienke en Marlon uit! Wow, ik schrok me rot, had dit helemaal niet verwacht, maar wat was ik blij ze te zien!! Marlon had me zelfs ’s morgens nog een berichtje gestuurd dat ze naar de vlooienmarkt(??) ging. Haha, zéér geloofwaardig.
Gezellig met z’n allen koffie gedronken, taart gegeten en gekletst over onze avonturen. Een borrel mocht daarna niet ontbreken, en de lunch volgde ook al snel. Heerlijk z’n ontvangst. Mama had als verassing familie en vrienden uitgenodigd, dus na 2 uur heb ik de hele dag bezoek gehad. De foto’s hebben we op de tv gezet zodat iedereen het een en ander kon zien, maar dat was nog lang niet alles haha!
Zaterdagavond gelijk maar met mijn vriendinnen en de vriendinnen van Loes de flessen opengetrokken en het feestje doorgezet in de stad, het was supergezellig! De rest van het weekend stond in het teken van koffers uitpakken, wassen, en naar de handbal. En dat allemaal onder het genot van een jetlag. Na een slechte nacht zondag op maandag, mocht ik om 07.30 maandagmorgen weer met de trein richting Zwolle.
Het echte leven is weer begonnen. Ik merk dat ik nog steeds aan het landen ben maar de mogelijkheid eigenlijk niet heb. Gelukkig geven pap en mam mij alle ruimte om te ‘mogen’ landen, en steunen zij mij daar waar nodig. Ondertussen is er alweer een hele to do list ontstaan, maar hier kijk ik af en toe naar, ze doen maar even rustig aan hier in Nederland.
Prioriteiten stellen vond ik altijd lastig, maar Suriname heeft mij geleerd dit op mijn gemakt te doen en mijn gevoel te volgen.
Ik heb een prachtige tijd gehad, zowel in Suriname als in Curacao. Ik keer zeker nog een keer terug naar dat fantastische eiland. Ik heb genoten, heb mijzelf ontwikkeld en hoop niet zo snel terug te vallen in het stressige ritme van Nederland.
Ik wil bij deze iedereen bedanken voor het volgen van mij en het lezen van mijn blogs. Ik heb genoten van jullie reacties, kaartjes en berichtjes. Deze tijd ga ik niet snel vergeten.
Bij mijn laatste blogs kon ik geen foto’s meer uploaden, een aantal heb ik op facebook geplaatst. Maar mocht je nu nieuwsgierig zijn naar alle foto’s, kom gerust langs!!!!!!!!!!!!!!
Heel veel liefs uit Oldenzaal! xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
In de auto richting huis lekker geslapen, en bij aankomst thuis zag ik het spandoek wat mijn vriendinnen hadden gemaakt. Zo leuk, binnen en buitens huis was alles versierd. Ik stap ons huis binnen, en plof op de bank, wat had ik die gemist. Toen ik wilde opstaan deed mama de deur open van de opkamer en daar kwamen Jill, Marlie, Marlon, Nienke en Marlon uit! Wow, ik schrok me rot, had dit helemaal niet verwacht, maar wat was ik blij ze te zien!! Marlon had me zelfs ’s morgens nog een berichtje gestuurd dat ze naar de vlooienmarkt(??) ging. Haha, zéér geloofwaardig.
Gezellig met z’n allen koffie gedronken, taart gegeten en gekletst over onze avonturen. Een borrel mocht daarna niet ontbreken, en de lunch volgde ook al snel. Heerlijk z’n ontvangst. Mama had als verassing familie en vrienden uitgenodigd, dus na 2 uur heb ik de hele dag bezoek gehad. De foto’s hebben we op de tv gezet zodat iedereen het een en ander kon zien, maar dat was nog lang niet alles haha!
Zaterdagavond gelijk maar met mijn vriendinnen en de vriendinnen van Loes de flessen opengetrokken en het feestje doorgezet in de stad, het was supergezellig! De rest van het weekend stond in het teken van koffers uitpakken, wassen, en naar de handbal. En dat allemaal onder het genot van een jetlag. Na een slechte nacht zondag op maandag, mocht ik om 07.30 maandagmorgen weer met de trein richting Zwolle.
Het echte leven is weer begonnen. Ik merk dat ik nog steeds aan het landen ben maar de mogelijkheid eigenlijk niet heb. Gelukkig geven pap en mam mij alle ruimte om te ‘mogen’ landen, en steunen zij mij daar waar nodig. Ondertussen is er alweer een hele to do list ontstaan, maar hier kijk ik af en toe naar, ze doen maar even rustig aan hier in Nederland.
Prioriteiten stellen vond ik altijd lastig, maar Suriname heeft mij geleerd dit op mijn gemakt te doen en mijn gevoel te volgen.
Ik heb een prachtige tijd gehad, zowel in Suriname als in Curacao. Ik keer zeker nog een keer terug naar dat fantastische eiland. Ik heb genoten, heb mijzelf ontwikkeld en hoop niet zo snel terug te vallen in het stressige ritme van Nederland.
Ik wil bij deze iedereen bedanken voor het volgen van mij en het lezen van mijn blogs. Ik heb genoten van jullie reacties, kaartjes en berichtjes. Deze tijd ga ik niet snel vergeten.
Bij mijn laatste blogs kon ik geen foto’s meer uploaden, een aantal heb ik op facebook geplaatst. Maar mocht je nu nieuwsgierig zijn naar alle foto’s, kom gerust langs!!!!!!!!!!!!!!
Heel veel liefs uit Oldenzaal! xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
-
28 Januari 2015 - 18:43
Lidy:
mooi geschreven meissie en mooi om met je mee te mogen ervaren! -
28 Januari 2015 - 19:23
Mam:
een ervaring die je nooit zult vergeten! Ik ben heeeeeel blij dat je weer thuis bent -
28 Januari 2015 - 19:43
Marlon:
Mooi geschreven Suus. Fijn dat je weer terug bent!!! Xxxx -
29 Januari 2015 - 06:41
Pap:
Je bent een kanjer -
29 Januari 2015 - 17:00
Wendy :
Deze ervaring ga je nooit meer vergeten.
Toppertje!
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
